درک نقش آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم در ناباروری مردان

در محیط کلینیک‌های مدرن ناباروری، به طور فزاینده‌ای شناخته شده است که عوامل مردانه فراتر از شمارش و تحرک ساده اسپرم هستند. یک پارامتر مهم اما اغلب نادیده گرفته شده، وجود آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم از نوع IgG است. این آنتی‌بادی‌ها زمانی تولید می‌شوند که سیستم ایمنی به آنتی‌ژن‌های اسپرم واکنش نشان می‌دهد، که معمولاً به دلیل نقض سد خونی-بیضه یا اختلالات ایمونولوژیک دیگر است. طبق مقالات علمی، آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم (ASA) در بخش قابل توجهی از مردان نابارور یافت می‌شوند و ممکن است با به خطر انداختن تحرک، اتصال یا واکنش آکروزوم اسپرم، باروری را مختل کنند. 

یکی از قابل اطمینان‌ترین راه‌ها برای تشخیص آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم IgG بر روی سطح اسپرماتوزوئیدها، آزمایش واکنش آنتی‌گلوبولین مختلط (MAR) است. روش MAR شامل مخلوط کردن اسپرم‌های متحرک با ذرات (مانند دانه‌های لاتکس) پوشیده شده با آنتی‌IgG انسانی است. اگر اسپرم با آنتی‌بادی‌های IgG پوشیده شده باشد، ذرات به سر یا دم اسپرم می‌چسبند و امکان اندازه‌گیری درصد اسپرماتوزوئیدهای آسیب‌دیده را فراهم می‌کنند.  

غربالگری روتین برای آنتی‌بادی‌های ضد اسپرم IgG در موارد ناباروری مردانه با علت نامشخص، شکست مکرر IVF یا زمانی که پارامترهای استاندارد منی طبیعی به نظر می‌رسند اما نتایج باروری ضعیف است، توصیه می‌شود. تشخیص زودهنگام این آنتی‌بادی‌ها به پزشکان اجازه می‌دهد تا درمان را متناسب کنند – به عنوان مثال، با انتخاب تکنیک‌های کمک باروری خاص یا اعمال استراتژی‌های تعدیل‌کننده ایمنی. با استفاده از کیت تشخیص IgG که برای روش MAR طراحی شده است، آزمایشگاه‌ها می‌توانند ارزیابی ایمونولوژیک باروری مردان را به طور قابل اعتماد و کارآمد در گردش کار خود ادغام کنند.

به طور خلاصه، گنجاندن غربالگری IgG ضد اسپرم از طریق روش MAR، ارزیابی باروری مردان را فراتر از اصول اولیه ارتقا می‌دهد، دقت تشخیصی را افزایش می‌دهد و از تصمیم‌گیری بالینی بهتر در مدیریت باروری پشتیبانی می‌کند.